Maitemintzen nauzue

Bapatean lurra zuritzeraino iritsi zen txingorrak eman zion hasiera. Hemen zinen jada. Nahikoa genuen horrekin. Baina hala ere, ezpainak margotu genituen gorriz, atzoko gauaren marka geratu zedin edo, nonbait, muxuren batean. Sugur gorriak poltsikoan... ez genuen aterkirik behar atzo ere. Dantza ez, salto egin genuen euripean... oihuka, el patriarcado, el patriarcado... txingorraren kulpa ere berak atzo. Baina gu pozik. Ez da triste egoteko eguna. Garrasi egiteko eguna da, bale, ados, ba egin genuen. Ardoz busti genituen ezpainak, txokolatezko pastelez zikindu hortzak... berba goxoz busti belarriak. Neskak, atzo argi geratu zen, gaur agerian geratzen ari da nire hitzetan... maiteminduta naukazue. Hori da dena, esan dut, listo. Maitemintzen nauzue elkarri begiratzen diogun bakoitzean. Horrela, berbeta kulto horrekin, geure teoriak ateratzen hasten garenean... sasi jakintsuen neurrian, la ostia garela sinesten dugunean. Ez al gara, ba? Eta ukitzen zaituztedanean... zuen gorputz erotiko, goxo horiek nire ohean sartuta... zanpatzen nauzuenean zuon kontra, itotzeraino!

Besoa jaso eta argentinarrak bagina (bajina bagina...) moduan hasten garenean nuetra kontxa gora eta nuetra kontxa behera... denak dauka zentzua, zentzugabekeria orok! Eta nire kamararen aurrean jarri, eta Euskadi Irratiko mikroari Laboarenak egiten hasten zarenean, Egigureni esan beharrekoak esaten...
Maite dut elkartu, eta sentitzea mundua geratu egin dela. Ez diola inporta zer ari den gertatzen. Ez dela ezer aldatuko, honek horrela jarraitzen badu! Maite dut gau bat elkarrekin pasa, eta ohean saltoka esnatzea, kantuan, nahiz ardoa buruan kolpeka ari zaidan.
Gustatzen zait horrenbeste zuekin egotea, ez zaidala inporta beste gauza batzuk gaizki joatea. Eta bart esaten genuen moduan... harro esango dugu, norbaitek gaizki joate horretan, popatik eman behar badigu... ez gara arduratuko!
Eman diezagutela popatik, eman! (eurak ez dakite baina) Baselina emanda arrapatuko gaituzte!! Eta nola ez, dantzan!!!