Bizitza, zentzuz betetako zentzugabeko bidea da batzuetan. Zentzugabeko zentzu-bilaren jolasa beste batzuetan. Jolasa baita, azken finean. Eta bizitzarekin jolasten dugu. Edo bizitza dugu jolas. Edo jolasean galtzen gara.
Batzuetan, ahaztu egiten ditugu, jolas-arauak. Eta orduan, beste guztia ahazten dugu. (edo ez)
Ez baita erraza, nahi ez dena ahaztea.
El juego de la oca-ren tablan, saltoka jarduten dugu batzuetan. Hutsune batetik, bestera...saltoka. Badirudi, horretan dihardugula. Oca handiarengana, lehenago nor iritsiko. Edo badirudi, uste dugula, hori dela egin behar duguna. Eta bai, egia da; guk hautatu genuen hori.
Orain, Oca handia esku artean, laztanduz dudala, saltoka pasa ditudan (pasatzen utzi ditudan) hutsuneekin zer egin ez dakidala nabil... tablaren gainean, saltoka-edo.
Zer da, fitxak nahastu ditut? Jolas-arauak ahaztu? Dadoko zenbakien zoriaren esku utzi al dut dena? Ala, nik hautatu nuen, eta kitto?
