Ez betitxik, baina bai betirako... (Gero arte) lagun!

Bazuaz... a volar, unidos, perdidos... ta zeru urdina ikutzera. Nahi duzulako, ta porque tú lo vales! Que coño! (el tuyo...)
eta umezurtz lagatzen nozu, baina gurasuak galdu biharrian, lagun haundi bat galdu baneu bezela.
Erderaz, askorik ez dakizu. Baina moldatuko zara. Aduanan behintzat ez dot uste arazorik eukiko dozunik. Ondo entrenauta bialdu zaitxugu behintzat.
Ta bestela, badakizu, atara hor lepuan katiauta daruazun medalla hori, eta ia ulertzen daben.
Berritxuko plazatik atara eta Mexikora zuazela esaten dozu. Eta holaxe izango da igual. Baina gauza bat eukizu klaru. Berbetan ulertzen ez bazaitxue ere, zela edo hala, segitxuan konturatuko diala zelako tipa ona zaran. Beste danok enkantatzen gaitxuzun moduan eingozu eta horkuekin ere!
Zeozer politxa idaztia nahi nizun. Edo originala.... barregarrixa...
Baina konturatu naiz, ke pa eso ya estas tu! Ta gañera, politxa, originala eta barregarrixa.. badaruazu gure etxeko frigorifikuan zatitxo bat, eta hortik nahikua daka horrek.



A tu vera, a tu vera ibili zaitxez, con tus locas corduras, Soda shop-etan sartu be.
Disfrutau bizi dozun gauza txiki bakoitza. Balorau momentuan bertan, edo konturau orduko berriz gure etxeko sukaldian topauko zara fregaua eitten....
Sei hilabete. Ez dia gitxi. Ta asko ere ematen dabe. Baina egon seguru ez dala horrenbeste izango. Egongo dia igual momentuak hamen egotia nahiko duzunak (edo hori espero dot guarri, beste batzuk hamen geratzen garala!un poko de konpasion!) baina holako momentuetarako, hamen, blogian eukikozuz bihar dozuzen kantu eta berba danak, pixkatian bada ere, hamen sentitzeko, eta berriz hor bizi bihozun dana bizitzeko indarrak hartzeko.
Gaupasa bat ere eingou, bihar izanez gero, blog bidez, kronika zoro horretako bat idatziz... Eta bihar ezian, egon seguru nik bihako dotela, asike zure omenez juango dia botako ditxuten astakerixak.

Bueno pitxin, segurutik sei hilabete honetan, arrapauko nozu oin baino asti gehixaokin, romantikatxuau, nostalgikatxuau, mimosatxuau, melosatxuau.... eta orduan....orduan segurutik berba honek biharrian, lau berba politx, bost triste eta sei melankoliko atarako jataz, eta horrek ere merezi dozuzenez, idatziko dizuaz orduan. Baina ataratzen jatazenian, ez lenau.

Bitxartian, hartu kantu hau, eta zuk diozun moduan, musu lizun mordo bat!


Berriz ere, korto bat grabatzen, goizez ordurako esnatzeko, edo nik “hoy no me puedo levantar” kantua kantatzeko... alkartuko gara berriro, nere oihan!!!!
(eh....komo suena eehh.... jantzi kuleruak guarrilla! Ke nos konozemos!!)

Bueno, hau eskuetatik, edo berbetatik juten ari jata, eta txorradak esateko (idazteko), hobe hamentxe lagata.

Patxo haundi haundi haundi bat!!!!!!! En el pezoi!!!!
Atara petxua, jaso burua, astindu illia, y dale, dale, dale bummm dale!!! Como tu ya zabe nena!!!!