Behin galdetu nizun, txiki-txikia nintzen egun haietako batean, zergatik zinen batzuetan horren handia eta beste batzuetan berriz, ez zinen ezer.
Esan nahi dut, agertzen zinela nire parera batzuetan eder-eder, potola-potola, beteta bazeunde bezala. Baina gero bapatean hustutzen hasten zinen, eta hustutzen-hustutzen, ezerezean geratu. Begira geratu nintzen, zain, erantzun bat noiz emango. Baina beti bezala, desagertu egin zinen. Oraindik ez dizut erantzunik entzun. Baina berdina egiten jarraitzen duzu eta egun hauetan ere, zuri begira pasa ditut gauak, ezer esango zenidalakoan. Eta uste dut, jaso dudala zure erantzuna. Ondo jaso ere. Beste behin, gora begira tontotuta eduki nauzun horietako batean, bapatean desagertu zara.
Zu bezala nabil ni ere. Tarteka betetzen naiz postaleko argazkietarako adina. Eta ezin izaten dut ezkutatu; lainoen artetik ere, somatzen da beteta nagoela. Baina bapatean... ez naiz ezer.
Eta ez dakit domekak eraginik duen hor, izarrak elkartzen diren nire boikotean, edo nik, eta nik bakarrik daukadan horren errua. Gehiegi betetzearen enpatxoak egiten al dizu zuri ere kalte, amandre potola-eder?
Zuk bederen, badakizu noiz tokatuko zaizun berriz ere ilgora. Niri kalendarioak, ez dit ezer txibatu oraindik.
Esan nahi dut, agertzen zinela nire parera batzuetan eder-eder, potola-potola, beteta bazeunde bezala. Baina gero bapatean hustutzen hasten zinen, eta hustutzen-hustutzen, ezerezean geratu. Begira geratu nintzen, zain, erantzun bat noiz emango. Baina beti bezala, desagertu egin zinen. Oraindik ez dizut erantzunik entzun. Baina berdina egiten jarraitzen duzu eta egun hauetan ere, zuri begira pasa ditut gauak, ezer esango zenidalakoan. Eta uste dut, jaso dudala zure erantzuna. Ondo jaso ere. Beste behin, gora begira tontotuta eduki nauzun horietako batean, bapatean desagertu zara.
Zu bezala nabil ni ere. Tarteka betetzen naiz postaleko argazkietarako adina. Eta ezin izaten dut ezkutatu; lainoen artetik ere, somatzen da beteta nagoela. Baina bapatean... ez naiz ezer.
Eta ez dakit domekak eraginik duen hor, izarrak elkartzen diren nire boikotean, edo nik, eta nik bakarrik daukadan horren errua. Gehiegi betetzearen enpatxoak egiten al dizu zuri ere kalte, amandre potola-eder?
Zuk bederen, badakizu noiz tokatuko zaizun berriz ere ilgora. Niri kalendarioak, ez dit ezer txibatu oraindik.
Cuando se es pequeñita, las preguntas hay que hacerlas a las madres/padres.
ResponderEliminarTe hubieran respondido que a la luna que ha sido buena, Dios que esta en el cielo le ha dado una luz para pasar la noche.
Y a la luna que ha sido mala,mala,mala, le ha quitado la luz para que pase la noche a oscuras.
Por mala. ....
¿Que pasa cuando la luna es buena y hay nubes en el cielo?
Lo que esta claro es que si tu eres buena, brillas.
Ya nadie mira a la luna,
la luna ya no es de nadie;
ya no la cubren de besos,
ya no la bañan con sangre.
Ni ya le escriben poemas,
ni ya le clavan puñales;
ya no hay tragedias de amores,
ya no hay amor, no hay amantes.
Ya pasa sola la luna,
ya pasa sola, sin nadie;
ya no amontona secretos
ni alumbra sueños, como antes.
¿Adónde fuisteis, poetas,
adónde fuisteis, amantes,
que la dejasteis sin versos,
que sin amor la dejasteis?
Ya no es de nadie, ni es luna,
la luna que ahora nos sale;
porque es un círculo sólo,
y sólo un círculo errante.
Sólo un castillo arrumbado,
sólo un recuerdo distante;
sólo una historia en un libro,
sólo una estatua en un parque.
La luna no será luna
sin corazones que amen;
sin pensamientos que vuelen
y sin poetas que canten.
Y es esa luna, lunero,
la misma luna, no obstante,
que tú metiste en los versos
porque era tuya una parte
Pero los hombres son otros
y otras las cosas que valen;
y otros los ojos que miran
y otras las formas de amarse.
La luna no será luna,
porque la luna es mirarse:
asesinar con los ojos
hasta el dolor de la sangre.
(Mariano Estrada)