tag:blogger.com,1999:blog-68431003742214078072024-03-13T02:03:17.426+01:00hanka hutsikZeren gainean nabilen sentitzeko moduan...hanka hutsikhttp://www.blogger.com/profile/08183205067833113261noreply@blogger.comBlogger85125tag:blogger.com,1999:blog-6843100374221407807.post-34382612513408067512012-12-14T01:33:00.001+01:002012-12-14T01:33:49.229+01:00Horiek ala gu? Horiek ari ziren dantzan gaur bukatuko bailitzan. Gu barrezka. Tragoa eskuan, dantzan-edo, bazter batean. Horiek egiten zioten keinu abeslariari gaur bukatuko bailitzan. Horiek kali, guk kriantza.
Zaharra zara Bilbo... Joaten ginen patinekin gauez zurekin. Margotu genuen etorkizuna rosa eta gorri. Egin genuen apologia merke hori: klasetik kanpo ikasten nabil... liburutan baino gehiago. Margotu genituen ezpainak. Eta sudurrak gorri.
Zuekin ikasi nuen zer zen hura eta hori. Egin mila teoria... Analfabeto sentimentalak topatu, poliak bilakatu polis.
Eta hala, horiek ari ziren dantzan gaur bukatuko bailitzan. Horiek dira gu, (h)egoak ebaki aurretikUnknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6843100374221407807.post-74909194472066665052012-01-18T20:22:00.000+01:002012-01-18T20:22:17.941+01:00uste duzu bidea egina duzula. barrua daukazula ondo markatuta bidegurutzeak. <br />
eta ez dagoela bidezidorrik. eta ezagutzen duzula primeran dena; mapa batean bezala. <br />
Inork, inoiz, zure barruko plano hori marraztu izan balu moduan, zuri begira, eta ispiluan.<br />
eta kaka.<br />
ohartzen zara, zuk ez bezala, <br />
tristurak ezagutzen dituela zirrikitu guztiak. eta beteta zeuden bide horietan potzu sakonak asmatzen dituela <i>de la nada.</i><br />
eta mapan galtzen zara, eta ispiluan galtzen zara... ez dakizulako nondik sartu den eta zehazki non dabilen...<br />
baina punta batetik bestera somatzen duzulako bera, tristura.<br />
eta bere pisua.Unknownnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-6843100374221407807.post-24890797721846716872011-11-07T18:33:00.000+01:002011-11-07T18:33:25.969+01:00lo egiteko eskatu zidan gorputzak.<br />
baina nik dantza egin nahi nuen.<br />
<br />
Alderantziz izaten da txarra. <br />
(hemen ere, berandu baino lehen, jarriko ditut atzamarrak dantzan)Unknownnoreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-6843100374221407807.post-4802272830723857082011-06-25T00:24:00.000+02:002011-06-25T00:24:48.858+02:00Batzuetan suak, ez du erretzeko ezer beharUste nuen zela... <i>la noche me confunde.<br />
</i>Ez zuen San Juan gauak, Solstizioak, egun-gau dena delako luzeenak... berezitik asko izan niretzat. Baina tradizioak, lehen-lehen-lehengo tradizioak agindu moduan, sua piztu nuen, eta ondoren, busti nintzen errekan. <br />
Horren da erraza batzuetan zurekin elkartzea. Eta besteetan, horren zail suaren gainetik salto egiten...<br />
Eskerrak behintzat, erreka guztiak ez diren sikatu, <br />
eta urtegi honetan, oparo dagoen ura oraindik;<br />
inork, aterik, zabaldu beharrik gabe.Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6843100374221407807.post-89871486053089336542011-05-26T16:28:00.001+02:002011-05-26T16:30:59.991+02:00Lurralde okupatuakLurralde okupatuak ez daki zer zen lehen;<br />
ezer ba(ote)zen.<br />
Lurralde okupatuak ez dio iraganari zor,<br />
ez dio fideltasunik eskainiko eskuan.<br />
Lurralde okupatuari inork ez dio esan, etorkizuna badela.<br />
Lurralde okupatuari inork ez dio galdetu, okupatua izan nahi ote zuen.<br />
<br />
Lurralde okupatu bat naiz; lehen ez<br />
nintzen. <br />
Ez etorri gogorarazi nahian ezer niri, ez<br />
dizu balioko. Ez dut eskurik gordetzen bizkarrean. <br />
Alferrik begiratuko dut leihotik. Ez da deus ikusten. <br />
Ez daukat erantzunik, galderentzat.<br />
<br />
Lurralde okupatu bat naiz; <br />
lehen ezer (ez) nintzen.Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6843100374221407807.post-91938487156474361202011-05-08T00:42:00.001+02:002011-05-08T22:13:16.012+02:00Hatoz niregana, aspaldiko.<br />
Azken aldian, azkar doa eta denbora, eguna... antsietate arraro batek okupatu dit gorputza,<br />
presarik ezertarako ez eta, <br />
hala<br />
ere jan beharrak ito nau zurekin gaur, berriz.<br />
Bizi beharrak, bizi nau. Hil arte. Gaur.<br />
Zure beharra ere banuen. Beti gertatzen zait berdin. Bapatean, zu. <br />
Orduan, <i>denak balio du. </i>Zurekin soilik, ni. <br />
Masailak bustitzen zaizkit lehenengo,<br />
umel, lodi, gorri. Zurekin, ni. <br />
Ez da hitzik alferrik, inori ezer esan beharrik, gorputz okupaturik antsietateak. <br />
Soilik zurekin, okupaturik, busti;<br />
ezer azaldu beharrik, ulertu; barik.<br />
Garrasi, oihu, edo isilik. Beste<br />
(behin) zurekin. Busti. Izarak batu arte gurera,<br />
almoada izan arte hirugarren besoa.<br />
Aurpegia zait likats. Barrua lasaitzen doa; beste astindualdi bat betor...<br />
behin bustitzen hasita, musuzapiraino.<br />
Ulertu beharrik ez ezer, azaldu, inori; bizi beharrik ez ezer, bizi, inorentzat.<br />
Ez du behar zentzurik gureak. Horregatik zatoz zu. Deitu gabe. <br />
Etorri, busti, eta joan egiten dakizulako; bota gabe.<br />
Gaurkoz nahikoa da eta, plazer bat izan da.<br />
Hemen duzu, masail bat zuri...<br />
azken malkoa izan da hori.Unknownnoreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-6843100374221407807.post-34957081542979263012011-04-25T17:20:00.000+02:002011-04-25T17:20:31.034+02:00poesia izan zenEz dut hitzik irakurri, entzun; paper batean edo batetik. Ez zaitut belauniko somatu nire aurrean, ez zait prestatutako testurik iritsi belarrietara. <br />
Poetak ez du beti, paper baten beharrik. <br />
Poesia, ez da poltsikora sartu daitekeen paperean kabitzen bakarrik.Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6843100374221407807.post-84272998338540045572011-03-22T12:46:00.000+01:002011-03-22T12:46:18.102+01:00"puntatxu bakarrik"<div style="text-align: justify;">Zain nengoen. Zure kilikilien zain nengoen; nondik etorriko, nongo atea joko, noiz.</div><div style="text-align: justify;">Une batez beldurtu naiz. Pentsatu dut ez zela nahikoa izan. Ez zenuela belarrira putzada bat, bizkarrean aupada bat behar. Gehiago zela behar zenuena eta nik irribarrez bidali nizula komeni ez zena. </div><div style="text-align: justify;">Baina poztu egin naiz ikusita batera edo bestera... baina asmatu genuela. Berriketaldi goxo batek ematen duena ez da horrenbeste indarra, baina egunen batean berriz ere indarra izango dugunaren ustea lagatzen du gurekin. Eta bitartean, indar gabe ere aurrera egin dezakegunaren sentsazio hipokrita lagatzen digu eta... nor ez da inoiz hipokrita izan? eta nork ez du inoiz hipokrita izan nahi izan? Eta egun batez autoengainuaren besoetan erori baino... salto egin bere besoetara? eta zer, beti perfektuak behar al du gure <i>ni</i>ak? beti koherente? beti besteei begirako? beti ispilu garden? </div><div style="text-align: justify;">Ez dizut burla bat eskatzen, keinu bat baino maitia. Ez mingain guztia, nahikoa, bada.. <i>puntatxu bakarrik.</i> Baina atera! eta ez ezkutatu malkoa. Eta egin negar, altu, garrasika, busti kamiseta... eta inork galdetzen badizu zergatik diharduzun negarrez, erantzun: ez dakit, eta zer! Zuk beti al dakizu zergatik egiten duzun barre?</div>Unknownnoreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-6843100374221407807.post-56516802030522747772011-03-14T15:12:00.000+01:002011-03-14T15:12:25.374+01:00Bat-batean hutsune batek<br />
bete dit barrua.<br />
eta betiko zuloa tapatuta, ez da ezer konpontzen.Unknownnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-6843100374221407807.post-17107671261534463942011-02-21T23:09:00.001+01:002011-02-21T23:11:46.400+01:00Hau zenZuretzat zen. Orduko ametsa bihurtu da egi, erdizka bada ere, eta egun argitan.<br />Jarraitu baietz ametsetan!<br /><a href="http://hankahutsik.blogspot.com/2011/01/merkealdirik-ez-mesedez.html">http://hankahutsik.blogspot.com/2011/01/merkealdirik-ez-mesedez.html </a>Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6843100374221407807.post-1256404877917167182011-02-20T21:26:00.003+01:002011-02-20T21:46:12.095+01:00Betetzetik hustutzera<div style="text-align: justify;">Behin galdetu nizun, txiki-txikia nintzen egun haietako batean, zergatik zinen batzuetan horren handia eta beste batzuetan berriz, ez zinen ezer.<br />Esan nahi dut, agertzen zinela nire parera batzuetan eder-eder, potola-potola, beteta bazeunde bezala. Baina gero bapatean hustutzen hasten zinen, eta hustutzen-hustutzen, ezerezean geratu. Begira geratu nintzen, zain, erantzun bat noiz emango. Baina beti bezala, desagertu egin zinen. Oraindik ez dizut erantzunik entzun. Baina berdina egiten jarraitzen duzu eta egun hauetan ere, zuri begira pasa ditut gauak, ezer esango zenidalakoan. Eta uste dut, jaso dudala zure erantzuna. Ondo jaso ere. Beste behin, gora begira tontotuta eduki nauzun horietako batean, bapatean desagertu zara.<br />Zu bezala nabil ni ere. Tarteka betetzen naiz postaleko argazkietarako adina. Eta ezin izaten dut ezkutatu; lainoen artetik ere, somatzen da beteta nagoela. Baina bapatean... ez naiz ezer.<br />Eta ez dakit domekak eraginik duen hor, izarrak elkartzen diren nire boikotean, edo nik, eta nik bakarrik daukadan horren errua. Gehiegi betetzearen enpatxoak egiten al dizu zuri ere kalte, amandre potola-eder?<br />Zuk bederen, badakizu noiz tokatuko zaizun berriz ere ilgora. Niri kalendarioak, ez dit ezer txibatu oraindik.<br /></div>Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6843100374221407807.post-15734427659288395962011-02-07T20:25:00.005+01:002011-02-07T20:48:37.550+01:00Begirada bat izan zen<div style="text-align: left;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoI3DkVurN0B_UWeoj5AxGgnT2mOAhCg4iG8Ioy8S4_IQ1N27aoqD9EysfUYmh2V7e_0xOniWJ5jcMys2yNq4QTX5bKtUe5pandRYsrHOurr4TtY9M4GmBqX5Vm1puMd73vEqN7Rv0zzLx/s1600/Begiradak.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 150px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoI3DkVurN0B_UWeoj5AxGgnT2mOAhCg4iG8Ioy8S4_IQ1N27aoqD9EysfUYmh2V7e_0xOniWJ5jcMys2yNq4QTX5bKtUe5pandRYsrHOurr4TtY9M4GmBqX5Vm1puMd73vEqN7Rv0zzLx/s320/Begiradak.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5571036307801897458" border="0" /></a><br /></div>Begirada bat izan zen batu gintuena.<br />Munduari begiratzeko modu bat.<br />Munduari nondik begiratzen genion.<br />Sua piztean, gora begiratzeko ohitura. eta gero behera.<br />Lotsatiaren begirada.<br />Kalean, atzera begiratzearena.<br />Hezkuntzak gure begiak merezi zituenaren ustea.<br />Gune bati begirada, begirada batean, leku bat gune bilakatu beharra... azpiegitura eta guzti.<br />Uniforme baten begiradak atera zizkigun malkoak; dei kontinuoek. (eta bost mila begirada hara gora, eta begiak itxi beharra; belarriak isildu beharra)<br />Trenari begira, trenetik, emandako orduak.<br />Autoko leihotik parajeak ikustearen plazerra.<br />Barra bazter batetik botatako horrek denak.<br />Afari batean, lagun arteko begietatik alde egindako begirada beroak, konfusoak.<br />Gaztelu baten handitasunetik, begirada bat hirira.<br />Bi oheren arteko begiradak batu gintuen, ohe bakar batean.<br />Ez diet begi haiei begiratzeari lagatzen. Baina trena ez da bide erdian geratu, aurrera doa helmugaraino, eta nik barruan jarraitzen dut, kanpora begira.<br />Begirada bat izan zen batu gintuena... mila begirada geratzen zaizkigu, begira jarraitzeko.Unknownnoreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-6843100374221407807.post-52340694403424786842011-01-23T17:36:00.003+01:002011-01-23T18:16:10.468+01:00Farolak pizten ez ziren kaleko sotoko kontuak<div style="text-align: justify;">Ez nuen sinestu nahi. Ondo zihoan dena. Lasai, bere martxan. Baina bapatean, non geunden gogorarazi zigun. Argia joan zen. Musika beltzaren erritmoaren faltan utzi zizkigun belarriak, begiak beltz. <a href="http://kellybraxtonenbegiradak.blogspot.com/2011/01/dialectical-fight.html"><span style="font-style: italic;">Begirada gaiztoek espaloiak zeharkatzen dituzten bazterreko eskailerapean geunden</span></a>.<br />Komunera abiatu nintzen, momentuko erokerian, inork berdina egingo ez zuela uste izanda. Konbateak lehen asaltoan salto, ez zen giro; Bronx auzo malapartatuan erreko ziren lehen fusibleak baino ez ziren haiek. Gau osoa genuen aurretik.<br />Baina komunak bustita eman zidan ongi etorria. Salida de Emergencia, argi berde batek erakutsi zidan non itxi behar nuen atea. Han ez zegoen baina irteerarik. Berandu ibili nintzen. Atzetik atzeman ninduen. Bustita bera ere, fusibleak berorrek erre izan balitu moduan, kalanbre luze baten ostean agertu zitzaidan, energia gaindosiak jota-edo. Orduan bai, orduan ez nuen ezer ulertzen, begiak gor, belarriak mutu... ahorik ezin nuen zabaldu, ondo entzuteko. Ez dakit apenas esan zidan ezer. Badakit egin zidala tira berarengana, gogor... eta nik utzi egin niola egiten nirekin, nahi zuen dena. Esan nion, hartu nazazu, eraman zurekin, atera niregandik, nahi duzun guztia. Horren ordez, bertan geratu ginen, energia-lapurra, eta ni. Eta beste guztiak, argia noiz itzuliko zain, komunetik kanpo. Hurrengo minutuak azkar igaro ziren. Merezi izan zuten. Ez da alperrik joaten argia, denok farolari begira gaudenean. Berdina atzo ere. Bazekien zer egiten zuen. Gero lagunaren albora itzuli nintzen. Ezer pasatu izan ez balitz moduan. Argia itzuli zen, orduan bai... energia gaindosia! Eta begiak itsu berriro.<br />Baina nik banekien nondik ikusi, begiek ez bazuten itzuli nahi.<br />Gerora galdetu zidan lagunak:<br />-Zergatik etorri zara bustita komunetik?<br />-Norbait ezagutu dut.<br />-Nor?<br />-Ezin dizut esan.<br />-Ez esan. Bera zen. Benetan? Bera zen?<br />-Bai, bale, bai; Kelly zen. Ez esan inori.<br />-Eta, zer esan dizu?<br />-Ezer ere ez.<br />-Eta zuk, zuk zer esan diozu?<br />-Nik? gauza asko.<br /><br />bart gauetik, begiak zabaldu gabe nago oraindik.<br />Eskerrik asko Kelly, energia gaindosiarengatik!<br /></div>Unknownnoreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-6843100374221407807.post-68235972098023921462011-01-18T10:13:00.003+01:002011-01-18T12:00:58.400+01:00Merkealdirik ez, mesedez<div style="text-align: justify;">Lagun batek idatzi du zuetaz guztietaz, <a href="http://barnekoeztula.blogspot.com/2011/01/garestialdia.html#comments">zuei idatzi dizue</a>. Nik ezin izan ditut erantzun gabe laga, hitz haiek.<br /><br />Ez daukat zugan pentsatzen jarri beharrik, zurekin oroitzeko.<br />Baina begiak itxita egitea gustatzen zait. Horrela, ohean sartuta, egunaren azken ordu horietan... bakarrik gaudela sentitzeko. Ni, eta zu, eta beste zu, eta beste zu ere.<br />Oroitzen dut goizaldean esnatuta burura etorri zitzaidan ametsa. Zurekin egon nintzen berbetan. Kalean topatu ginen. Harrituta galdetu nizun nolatan zinen hor, kale bazterrean eserita. Erantzun zenidan aspertu egin zinela itzalpean, lagunekin egoteko gogoa zenuela eta paseotxo bat ematera irten zinela. Gaua pasatu genuen elkarrekin, berriketan. Esateko nituen hitz denak esan nizkizun. Kontatu nizun nola nengoen, zenbat botatzen zintudan faltan, eta entzun nizun gustura nola sentitzen zinen zu.<br />Gero itzultzeko ordua iritsi zitzaizun eta besarkada goxo bat emanda alde egin zenuen berriro. Oraingoan agurtu egin zintudan. <span style="font-weight: bold;">Gero arte!</span><br />Ez zara lehena izan. Esaten digute ez zarela azkena izango (erakutsi nahi digute astearte goizero). Merkealdirik ez oraingoan zuretzat. Lehen ere ez zinen dendetara asko joatekoa.<br /><br />Ez dugu hankarik altxatuko lurretik dantza egiteko ez bada, baina ez dugu ahaztuko, zebra biderik ez badago, kotxez betetako karreterara ere irribarrez salto eginez gero, kotxeak geratu egingo direla gu pasatzeko!<br /><br />merkealdietako txolloak gezurra dira.<br /><span style="font-style: italic;">garesti ordaindutakoa merke irtetzen da azkenean</span><br />erosketa ona egin dugula sinestu, besterik ez dugu.<br /><br />Ez zaigu loteria tokatuko, baina <span style="font-style: italic;">irabaziko dugu.</span></div>Unknownnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-6843100374221407807.post-84724346752086317012011-01-09T02:49:00.003+01:002011-01-09T03:04:24.504+01:00<div style="text-align: justify;">Preparatzen ari zela esan zidan... nik sinetsi egin nion... ordutik ez dut bere berri izan. Antza Euskal Herria ez da horren txikia; antza, ez dugu <span style="font-style: italic;">beti izango, Bilbaoooo</span>. Polita izango litzateke, baina hori ez da kontua. Ez da gaurkoa. Ez da bera desagertu (ez dut espero), ez da Bilbao desegin (ez dut bederen igarri), baina zuk alde egin duzu, ihes egin gabe... urrutira.<br />Eta ez da horrenbeste begietara begiratzen nauzulako beste askok ez bezala, ez da ezagutu nauzulako azken bi-hiru urteotan inork ez bezala, pasa dugulako denbora asko (gehiegi) elkarrekin, ematen dizkidazulako espero gabe, tokatu gabe, bustitzen nauten musuak...<br />Ez da eskatu didazulako hau idaztea, ez bada idatzi nahi nizulako eskatu gabe. Ez da joan zarelako, ez bada itzuliko zarelako (beste denak bezala).<br />Tori egin nahi dizudan, egin nahi nizun, egin diezazukedan (tori hori, euskaltzaindia!) omenaldirik osoena. Oso-osorik, hau zuretzat. Ni, nigandik geratzen den dena, eta nire hitzok.<br />Ezin dizut eskatu ez joateko; itzuliko zarenaren esperoan geratu naiz. (Elkarrekin itxarongo diegu, geratzen diren besteei) Izotzaren jolasean, berriz ronda hasi artean.<br />Bitartean, musu bakar bat!<br /><br />tx-tx</div>Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6843100374221407807.post-20948068943768771782010-12-30T01:32:00.005+01:002010-12-30T01:59:58.527+01:00eta ez naiz ni izan<div style="text-align: justify;">Inoiz begiratuko ez nionari begira nengoen. 20, 21, ez dakit, 22... mutil baloiaren atzetik; eta neu begira. <span style="font-style: italic;">Inork ez zidan esan... euskaldun izatia zein nekeza dan...</span> ezin esan baina gaizki pasatu dudanik. Ez galdetu nori egin dioten txalo, nor agertuko den lehen planoan, nork eman dituen hiru ostikadak. Ez nituen ezagutzen. Zu ere ez asko. Zuk ere ez ni asko. Baina bazirudien baietz. Inori lapurtutako hitzak bota dizkidazu, inoiz norbaiti entzundako hitz solteak... denak, entzundakoaren kontrara, alderantziz. Esku artean zenuena izango zen. Horrek nahastuko zintuen, akaso.<br />Ostikada nork jo duen ere aipatu duzu behin edo behin. Txalo egin diozu, aupadaka. Gero, ez da asko gehiago behar izan. Gauak egiten du berea. Gertuegi ginen.<br />Laster altxatu duzu. Azkar busti zara-naiz-nauzu. Ez nuen halakorik espero. Likatsu laga dizkidazu izter aldea, sabelaren bazterra eta atzamar bat baino gehiago. (Busti egin gara, eta ez naiz ni izan)<br />Pena, gainera bota didazun tragoak baino ez gaituela busti gaurkoan.<br /><span style="font-style: italic;">Inork ez zidan esan... euskaldun izatia zein nekeza dan...</span></div>Unknownnoreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-6843100374221407807.post-2330128241133522152010-12-20T15:44:00.002+01:002010-12-20T16:06:37.384+01:00Norbaiti bihotza oparitu zion horri...<div style="text-align: justify;">Bai, zuri idazteko gogoz nago.<br />Ez dut gehiegi pentsatu idatzi behar dudan honetan. Egia esan, hitzak bakarrik ateratzen dira, eta presaka nabil gainera, beraz, hemen doa. Laneko mezu baten zain edo hartu dut ordenagailua eta sartu naiz nire email pertsonalean; nire harridura ez gustukorako zure mezu bat aurkitu dut sarrera ontzian.<br />Ezer baino lehen, eta datozen hitzak horrelakorik adieraziko ez dutenez, eskerrak eman behar dizkizut beste ezertan hasi aurretik. Nire helbidera idatzi didazun mezu horretan azaltzen duzun moduan, bai, abenduaren 22a asteazkena da, eta nik gaizki jarri nuen blogean. Eskerrik asko beraz.<br />Baina hemendik aurrera, zure bihotz galdu plantan jarraitu nahi baduzu, anonimotasunetik idazten, geratu zaitez blog ireki honek ematen dizkizun pribilegioen barruan.<br />Pasa den astean, lagun batek baino gehiagok gomendatu zidan zure iruzkinak borratzeko, blogeko iruzkinak egiteko aukera ixteko... posible delako zure intentzio onenarekin idatzi izana iruzkinak, baina ezin duzulako zeuk ere ukatu, erdiak ez direla ulertzen, eta beste erdietan halako misterio ez erakargarri bat azaltzen duzula. Nik ezetz erantzun nien. Blogak bere horretan jarraituko zuela. Baina neuk ere ez dut ukatuko; misterio horrek aspertu egin ninduen azkenerako.<br />Ohartuko zinen, blogak bere horretan jarraitzen duela. Iruzkinak egiten jarraitu dezakezu, planteatu nahi izanez gero nik neuk bederen ulertuko ez ditudan ekuazio matematiko arraroak, idatzi poesiak zenbakien birtuteen inguruan, baina gauza bat utzi nahi dizut argi, eta hemendik, publikoki: nor zaren ez dakidan bitartean, ez berriz niri mezurik idatzi nire email helbidera. Hori lagun, ezagun, eta konfiantzazko jendearentzako helbide bat da; besteontzat, hemen egonda nahikoa.<br />Barregarria iruditzen zait egoera hau. Ia-ia lepoa jokatuko nuke ezaguna zarela, zerbait gehiago ere jokatuko nuke, akaso laguna ere bazaitudala... adarra jotzeko modu xelebrea zurea. Deituidazu bordea nahi izanez gero, arraroa irudituko zaizu akaso, baina ez zait zure mezua gustatu.<br />Eta beste gauzatxo bat esango dizut. Horrela, pikatuta harrapatu nauzulako: zure bihotz lapurretaren perfil zibernetiko horretan, kontuz ibili; ez duzu eta beti <span style="font-style: italic;" class="gI"><span class="go">mrbastelcorazon </span></span><span class="gI"><span class="go">delakoa berdin idazten! </span></span>eta azken aldian denbora asko daukat libre, internetean ikerketak abiatzeko. Ez zara uste duzun bezain anonimoa.<br /><span class="gI"><span class="go">Hurrengo ikusten zaitudanean, keinu egingo dizut begiaz. Honez gero bihotza berreskuratu baduzu, hitz egin dezakegu aurrez aurre matematikaz, edo literaturaz. Bestela, topatuko gara berriz ere hemen. </span></span><br /><br />Zeuk bidalitako mezuan esan didazun moduan... Ondo izan!<br /><span class="gI"><span class="go"></span></span></div>Unknownnoreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-6843100374221407807.post-85446560710440774832010-12-09T20:12:00.003+01:002010-12-09T20:38:44.109+01:00Neguak, hori da duena<div style="text-align: justify;"><span style="font-style: italic;">Ze hotz</span>.<br />Esaten dit txamarra handidun lagunak.<br />Belarriak ere estali dizkio artile beltzak.<br />Malko batek busti dio ezkerreko begia.<br /><br /><span style="font-style: italic;">Euskal Herri tropikala</span>.<br />Erantzun diot nik, barrezka<br />eta gerritik heldu diot, ez dezan berriro errepikatu... <span style="font-style: italic;">ze hotz</span>.<br /><br />Baina batek badaki, hemen bizi bada, horrela behar duela neguak. Eskularruak, txamarra handia eta artilea, denaren gainetik artilea (nahiz modan jarri duen Durangesadoak bestelako Himalaya-moda bat) behar dituela neguak kalean ibiliko bada. Eta bada beste gauza bat. Baselina. Ezpainei ez dielako ezer zor neguak Euskal Herrian, ez dielako barkamenik zor. Treguarik ere ez. Eta bere horretan, ezpainak zartatu egiten dituelako neguak, edo bere hotzak.<br />Eta hotz horretatik atera nahian dabilenak, bero bila gerritik helduta, ikusiko du... hotzak ez ezik, beroak ere zartatzen dituela ezpain batzuk Euskal Herrian.<br />Beraz, orain gutxi, ezpainez betetako lagun arte bero <a href="http://hankahutsik.blogspot.com/2010/11/maitemintzen-nauzue.html">hartan</a> esaten genuen moduan... ante todo, baselina al cuerpo! Ez dadila izan hotza, gorputza dar-daraka jarriko diguna!<br /></div>Unknownnoreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-6843100374221407807.post-84748231103795272902010-12-03T12:32:00.002+01:002010-12-03T12:47:27.511+01:00Ostiral goizeko galderak<div style="text-align: justify;">Zer da erromantikoagoa, euria ala elurra? Zer da politagoa, kaio 1 erreka (itsas adar) gainean hegan, ala 11 kaio Bilboko Erriberako barandila zurian kieto-kieto?<br />Zerk bustitzen gaitu gehiago, euriak ala txingorrak? Zerk ematen digu min?<br />Zergatik diogu beldurra etxera bakarrik joateari? Atzetik segika daukagun horregatik ala ez delako hori atzetik etorri?<br />Nork esan zigun 1 + 1, 2 zirela? Noiz sinestu genuen hori?<br /><br />Zergatik uste dugu galdera guztiek behar dutela erantzun bat, eta bakarra?<br /><span style="font-weight: bold;">matematika ordu gehiegi dago eskoletan, edo matematika gehiegi erabili da literaturan. 2etako1. </span><br /></div>Unknownnoreply@blogger.com14tag:blogger.com,1999:blog-6843100374221407807.post-53119257135329966622010-11-30T19:26:00.004+01:002010-11-30T20:30:07.183+01:00"Nahi dudan guztia... nahi dudan gauza bakarra"<div style="text-align: justify;">Harremanak, lagunak, momentu politak, plazerra, barrea, negarra, egun grisak, zerua, etxea, tabernak, afariak, poteoak, patata tortila, pertsonak, ni, irribarrea ahotik kendu ezina, ilusioa, emozioak, tristura, nostalgia, beldurrak, konpartitzea, hitz egitea, sentimenduak, lotsa, maitasuna, beharra, amets egitea esna, deskantsua, isiltasuna, oihuak, janaria, gizartea, hotza, taldea, begirada sarkorrak, norbanakoa, besarkadak, laztanak, idaztea, konfiantza, baleta, kaletik eskua emanda joatea, ezpain gorriak, ber-elkartzeak, Euskal Herria, sudur gorriak, etxekoak, maitaleak, gau luzeak, lo egin ezina, paseatzea, argazki zaharrak ikustea, momentu txikiak, usainak, abesti bat, argazki berriak ateratzea, mezu polit bat mobilean, email luze bat egun aspergarri batean, lore bat, espero ez nituen hitz batzuk, mila bider ikusitako pelikula, gona motz bat, minik gabeko hilekoa, ilea moztea, iluntzeko bainu bat biluzik itsasoan, limoizko izozkia, malko bat barre algara batean, elurraren zuritasuna, belarrira asperen bat, hozka bat lepoan, kandela baten argia, amamaren bainen purea, lo hartu aurreko azken hitzak, masaje bat, mundua konpontzeko berriketaldi luze bat, neure buruarekin berba egitea, lagunen berri onak, nekea, logurea, indarra, lotsagabekeria, harrotasuna, sinestea.<br />Ez dut asko gehiago behar. Bizirik bizi naiz.<br /></div>Unknownnoreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-6843100374221407807.post-86909736362060325712010-11-29T18:56:00.002+01:002010-11-29T19:04:13.095+01:00Barrura sartu didazuBegiak itxi ditut.<br />Gehiago ezingo dudalakoan.<br />Horrela ari zarela, iristen da puntu bat itxi egin behar ditudana.<br />Goxoki zatoz.<br />Belarrian somatzen zaitut. Sudurrean...<br />somatzen zaitut.<br />Mila hitz esan dizkidazu ahorik zabaldu gabe.<br />Nik ahoa zabaldu dut.<br />Hasi zara sartzen.<br />Ez daukat toperik, gaur ez.<br />berriz ez dut begirik itxiko. Sartu zaitezen nahi dut.<br />Zabalik naukazu. Sartu.<br />Somatzen zaitut. Batera bestera, nire barruan.<br />Luzatu egin duzu, gogortu... zorrotz.<br />Barruan somatzen zaitut.<br />Barruraino sartu zara, sartu didazu<br />begirada.<br />Inoiz ez zait begirada bat,<br />horren barrura sartu.<br />Eta barre egiten dudala diozu.<br />Berriz ez dut begirik itxiko.Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6843100374221407807.post-37206515528081211852010-11-27T01:02:00.004+01:002010-11-30T19:48:49.449+01:00Maitemintzen nauzueBapatean lurra zuritzeraino iritsi zen txingorrak eman zion hasiera. Hemen zinen jada. Nahikoa genuen horrekin. Baina hala ere, ezpainak margotu genituen gorriz, atzoko gauaren marka geratu zedin edo, nonbait, muxuren batean. Sugur gorriak poltsikoan... ez genuen aterkirik behar atzo ere. Dantza ez, salto egin genuen euripean... oihuka, <span style="font-style: italic;">el patriarcado, el patriarcado</span>... txingorraren kulpa ere berak atzo. Baina gu pozik. Ez da triste egoteko eguna. Garrasi egiteko eguna da, bale, ados, ba egin genuen. Ardoz busti genituen ezpainak, txokolatezko pastelez zikindu hortzak... berba goxoz busti belarriak. Neskak, atzo argi geratu zen, gaur agerian geratzen ari da nire hitzetan... maiteminduta naukazue. Hori da dena, esan dut, listo. Maitemintzen nauzue elkarri begiratzen diogun bakoitzean. Horrela, berbeta kulto horrekin, geure teoriak ateratzen hasten garenean... sasi jakintsuen neurrian, la ostia garela sinesten dugunean. Ez al gara, ba? Eta ukitzen zaituztedanean... zuen gorputz erotiko, goxo horiek nire ohean sartuta... zanpatzen nauzuenean zuon kontra, itotzeraino!<br /><div style="text-align: justify;">Besoa jaso eta argentinarrak bagina (bajina bagina...) moduan hasten garenean nuetra kontxa gora eta nuetra kontxa behera... denak dauka zentzua, zentzugabekeria orok! Eta nire kamararen aurrean jarri, eta Euskadi Irratiko mikroari Laboarenak egiten hasten zarenean, Egigureni esan beharrekoak esaten...<br />Maite dut elkartu, eta sentitzea mundua geratu egin dela. Ez diola inporta zer ari den gertatzen. Ez dela ezer aldatuko, honek horrela jarraitzen badu! Maite dut gau bat elkarrekin pasa, eta ohean saltoka esnatzea, kantuan, nahiz ardoa buruan kolpeka ari zaidan.<br />Gustatzen zait horrenbeste zuekin egotea, ez zaidala inporta beste gauza batzuk gaizki joatea. Eta bart esaten genuen moduan... harro esango dugu, norbaitek gaizki joate horretan, popatik eman behar badigu... ez gara arduratuko!<br />Eman diezagutela popatik, eman! (eurak ez dakite baina) Baselina emanda arrapatuko gaituzte!! Eta nola ez, dantzan!!!</div>Unknownnoreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-6843100374221407807.post-8063693514904797412010-11-24T12:49:00.004+01:002010-11-30T19:48:17.992+01:00Lagun baten, lagun baten, lagun batzuk...<div style="text-align: justify;">nire lagun baten, lagun baten, lagun batzuk... eta nire lagun askok ere... denok, orokorrean, arazo larri bat daukagu. Ez gara ohartzen, baina gure inteligentzia gaitasunak egunetik egunera, generazioz generazio gutxituz joan direla diogunean, ez dugu gezurrik esaten.<br />Garai batean asko genekien, zekiten. Hori beti esaten zuen gure amamak ere. Nik ez nion osorik sinesten, esaten zuenean; ez zekien interneta zer zen. 13 urte nituen. Batzuetan beranduegi ohartzen gara zenbait gauza garrantzitsutaz. Baina ez da hori gaurko gaia.<br />Kontua da, garai batean asko zekitela. Bazekiten inguruan zutenetik jaten, ingurua zaintzen, ingurua mantentzen, hobetzen... bizirauteko ez ezik, bizirik irauteko. Eta ez naiz baserriko baratza eta ganaduataz ari. Harremanetaz ari naiz, beste behin.<br />Baina egun ahaztu egin ditugu atzean utzitako baratza eta ganaduarekin batera, beste gauza asko ere. Ez dakit nik daukadan pentsatzeko denbora gehiegi egunean zehar, edo jendeak ez duen batere pentsatzen, baina sarritan uste dut tontoak garela. Bai, hori da hitza. Ton-to-ak!<br />Ez bagara gai ulertzeko harremanek ematen digutena, ez bagara gai gozatzeko bakoitzarekin, elikatzeko nahi dugun heinean eta baztertzeko merezi ez badigu, ez bagara gai beste gauza askorekin egiten dugun moduan gertaerei aurre hartzeko, hitz egiteko, lantzeko, goxatzeko, nahi duguna esan eta egiteko... albokoari merezi duena eskaintzeko, albokoarengandik nahi duguna jasotzeko...<br />Orduan, benetan esaten dizuet, ez dakit zertarako gauden hemen. Ez dakit zertarako ikasten dugun, zertarako esnatzen garen egunero, zertarako lo hartzen dugun egunero, hurrengo egunean esnatzeko asmotan.<br />Ez dut ulertzen beldurrezko pelikulekin beldurtzen ez den jendea. Baina are gutxiago ulertzen dut, beldurrezko pelikulekin beldurtu ez, eta ondoren bere albokoak emango dionarekin beldurtzen dena. Amorratu egiten nau. Zeren beldur zara?<br />Mesedez, arren, otoi! Emozioen kudeaketa jasangarri bat orain! Emozioen kudeaketa jasangarri baten alde, denok gozatzera, hitz egitera, dantzatzera, ezetz esatera, baietz esatera, horrek entzutera!<br />Emozioen kudeaketa jasangarri bat orain!<br />Eta hori iritsi bitartean, jarri bolumena topera eta egin dantza euripean, honek ez du eta geratzeko asmorik!<br /><object height="132" width="353"><embed src="http://www.goear.com/files/external.swf?file=1fbcd51" type="application/x-shockwave-flash" wmode="transparent" quality="high" height="132" width="353"></embed></object></div>Unknownnoreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-6843100374221407807.post-28845300891268388862010-11-22T15:35:00.005+01:002010-11-22T16:13:32.138+01:00Behin (bigarrenez)<a href="http://kattalintxo.blogspot.com/2010/11/behin.html">(Hauxe</a> idatzi duzu.<br /><div style="text-align: justify;">Eta gustatu zait Kattalin, asko. Hori esan behar dizut beste ezer baino lehen. Baina orain, tori beste hau, eta ohartu zaitez, zuk esaten duzun guztiaren gainetik... ez zaudela ama izatetik, horren urrun.)<br /><br /><!--[if gte mso 9]><xml> <w:worddocument> <w:view>Normal</w:View> <w:zoom>0</w:Zoom> <w:hyphenationzone>21</w:HyphenationZone> <w:punctuationkerning/> <w:validateagainstschemas/> <w:saveifxmlinvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:ignoremixedcontent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:alwaysshowplaceholdertext>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:compatibility> <w:breakwrappedtables/> <w:snaptogridincell/> <w:wraptextwithpunct/> <w:useasianbreakrules/> <w:dontgrowautofit/> </w:Compatibility> <w:browserlevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:latentstyles deflockedstate="false" latentstylecount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> </div><p style="text-align: justify;" class="MsoNormal">Behin, eskuak heldu zizkidan gogor<br />eta bortizki bultza sofara.</p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;" class="MsoNormal">Biluzteko agindu zidan<br />eta nik egin.<br />Gainean eseri zen,<br />biluzik bera ere,<br />eta hankak ireki zizkidan gogor,<br />belaunikatu egin zen nire iztarren gainean.<br />Gogor kolpatu zidan gerria,<br />bi eskuez.<br />Bere irribarre urduria ez nuen ulertzen.<br />Haserre ote zen,<br />edo agian pozik,<br />berriz ginelako horretan.</p><p style="text-align: justify;" class="MsoNormal">Ura bota zidan bularrera,<br />eta gero alura. </p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;" class="MsoNormal">Nik esan nahi nion,<br />enuela lubrikazio beharrik,<br />baina mutututa nengoen,<br />eztarria handituta.</p><p style="text-align: justify;" class="MsoNormal">Eskuak askatu zizkidan,<br />baina ez mugitzeko agindua eman atzetik. </p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;" class="MsoNormal">Eta ulertu nuen urarena orduan,<br />eskua, esku osoa, ukabila ondoren, sartu baitzidan barrura.</p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;" class="MsoNormal">Uste dut une batez hil egin nintzela.<br />Gero dena, dena odola zen nire aluan. </p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;" class="MsoNormal">Eta negarrez somatu zintudan ondoren.<br />Altxa, eta ez mugitzeko agintzen jarraitu zuen.<br />Malko artean jantzi zinen<br />mantso.<br />Oso mantso. </p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;" class="MsoNormal">Atetik eraman zintuela ikusi nuen orduan,<br />eta ezin nizun ezer ere esan,<br />ahotsa, borondatea, lapurtu baitzenizkidan ordurako. </p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;" class="MsoNormal">Haren azken hitzak entzuten ditut oraindik tarteka,</p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;" class="MsoNormal"><i style="">Barkatuko didazu noizbait. </i></p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;" class="MsoNormal">Eta han geratu nintzen,<br />biluzik,<br />mina gailentzen hasi zenean.</p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;" class="MsoNormal">Eta ulertu egin nuen orduan,<br />odolez ulertu,<br />zer zen barruan nuena,<br />ulertu egin nuen orduan,<br />odolez ulertu,<br />zu ez zinela, sobera nigan. </p>Unknownnoreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-6843100374221407807.post-26992048753435637672010-11-19T18:05:00.002+01:002010-11-19T18:12:44.591+01:00Barruak hustuta...<div style="text-align: justify;">euria ari du, euria...<br />eta saltoka... dantzan aritzeak bustitzen gaitu. Ez dugu aterkirik behar, nahiz euria ari duen, nahiz busti garen, kalean ez dago potzurik.<br />Ez dugu aterkirik behar, baina jantzi txanoa, etxetik irten aurretik.<br />Inoiz ezin da jakin noiz sartuko diren lainoak, itsaso aldetik.<br />Eta behin sartuta, pena geratzen bazara euritan dantza egin gabe, gehiegi bustitzearen beldurrez!<br /></div>Unknownnoreply@blogger.com5